Serhan Çelebi, son yıllarda pek çok sıkı film çıkaran Romanya Yeni Dalgası diye adlandırılan sinemayı ele aldı....

Zeynel Doğan ile Orhan Eskiköy'ün yönettiği Babamın Sesi filmini Serhan Çelebi yazdı. ...

Fatih Özgüven’in yazdığı İstanbul Film Festivali yazılarının başlığıdır: “Mutat Festival Yazısı.” 2012 !f çerçevesinde kullanmak bize de nasip olsun. Artık İzmir’in de konuğu olacak olan !f, alışılageldik bölümlerini korurken, ana akım sinemadan, kült filmlere; kimlik sinemasından korku filmlerine kadar meraklısına yine geniş bir yelpaze sunuyor. Festival bağımsızların festivali olunca,...

İtiraf etmeliyim ki “Nar”, Ümit Ünal’ın yönetmenliğinde izlediğim ilk film (yazdıklarını saymıyorum). “9” ve “Ara” gibi eserleri, hayranlıkla takip ettiğim bazı sinema yazarları tarafından en iyi Türk filmleri arasında gösterilmesine rağmen, henüz izleme fırsatı bulamadım. Aslında bu noktada istemeden de olsa bam teline basmış olabilirim. İzlememiş olmak tamamıyla benim...

Hayali bir sinema sözlüğü olsa ve “aşk” maddesini yazmaya girişsek Wong Kar-Wai’sız eksik kalırdı herhalde . “Aşk Filmlerinin Unutulmaz Yönetmeni” kıvamındaki Hong Kong’lu sanatçının yükselen dönemine rastgelen bu yapımda, sonrasında uluslararası alanda daha da görünür kılacağı yeteneğinin izlerini takip ediyoruz. Aşkın türlü hallerini sinematografisinin göbeğine yerleştirmiş olan Kar-Wai, 1994...

2006’da çektiği The Fall ile gönülleri fetheden Hint asıllı yönetmen Tarsem Singh’in, teknolojinin becerileriyle birlikte doğal yeteneğini de kullanarak beyazperdenin gelmiş geçmiş en şahane destanlardan birine imza atacağına öylesine emindim ki… Meğer yanılmışım. Tanrılara sırt çevirmiş Heraklion kralı Hyperion (Mickey Rourke), Tartarus Dağı’nda hükümlü Titanları serbest bırakmayı kafasına koyar....

Üç Maymun ile “nihayet şehre yerleşti galiba” dediğimiz Nuri Bilge Ceylan, içindeki göçebe sıkıntı bitmemiş olsa gerek, sekiz yıllık bir aranın ardından “Uzak” ile geldiği şehre yerleşemeyip taşraya geri dönüyor. Yönetmen, temasal olarak sinema sahnesinde emeklemeye başladığı dönemlere kamerasını tekrar çeviriyor. Etraflıca bir Anadolu portresi çizme iddiasındaki “Bir Zamanlar...

Çizgisini bozmadan daima dik yürüyen bağımsız güzel adam Ken Loach’un, Liam isimli bir çocuğun hayatta kalma/yeni bir hayata başlama mücadelesini anlattığı “Afili Delikanlı” (“Sweet Sixteen”), yönetmenin en çok beğenilen eserlerinden. Sinema yolculuğunun ilk günlerinden, yetmişli yaşlarını yaşadığı şu döneme kadar sınıf bilincini ve film yapma tutkusunu hiç yitirmeyen İngiliz...

Büyük Savaş sonrası Roma’sında işsizlik almış başını gitmiş. Her yerde yoksulluk ve hayat mücadelesi… Fellini mizansenlerinden alışageldiğimiz coşkulu Roma gecelerinden eser yok (muhakkak ki Fellini daha sahneye çıkmamıştı). Fellini’nin cümbüşlerinden, yıldızlarından, paparazzilerden, zengin züppelerden önce, De Sica’nın Yeni Gerçekçiliği; bir göz odada yaşamaya çalışan, ekmek peşinde, çocuklu yoksul İtalyan...