Uzun zamandır restoran işleten Mermer ailesi aslında asırlardır varlığını sürdüren bir örgüt için kiralık katil olarak çalışmaktadır. Restoran tamamen olayı gizlemek için sürdürdükleri bir işletmedir. Bir gün aileden birinin örgüt hakkında bilgi sızdırması ile ortalık karışır. Yönetmen koltuğunda ünlü oyuncu Ali Atay yer alıyor. Ölümlü Dünya, Limonata (2015) adlı yapımdan sonra Ali Atay’ın ikinci yönetmenlik deneyimi… Komedi ve aksiyon türlerinde yer alan film 1 saat 47 dakikalık normal bir uzun metraj süresine sahip. Komedi unsurunu absürt ve kara-komedinin karışımı şeklinde seyirciye sunan film Türkiye’de yapılan ilk denemelerden fakat ne yazık ki bu konuda genel bağlamda başarılı olamıyor. Aynı zamanda öyküye katkısı olmayan gereksiz derecede argo kullanımı da filmin eksilerinden…
Ölümlü Dünya, güzel bir başlangıç yapıyor. Olaya girişi kısa tutuyor ve seyirci kısa sürede kendini çatışmanın ortasında buluyor. Fakat asıl sorun bunlardan sonra ortaya çıkıyor. Seyirci en başta senaryonun kendisine sunduğu sonu göremeden film ortalık yerde sona eriyor. Yani film yalnızca giriş ve gelişme bölümlerinden oluşuyor. Karakterlerin tasarımı başarılı fakat aynı şey yazılan diyaloglar için söylenemez. Gerek fazlaca edilen küfürler gerekse fazlaca uzatılan diyaloglar filmin zayıf yönleri arasında yer alıyor. Filmde aksiyon unsuru komediye göre daha ağır olarak yer alıyor.
Filmin bir diğer zayıflık içeren yönü ise kurgusu… Fade out ve Fade in in bol bol kullanılmış olması bir süre sonra rahatsız ediyor. Kurgudaki sorun genellikle geçiş efektlerinden… Fakat sahne sıralaması ve sahne-müzik uyumu gayet uygun gözüküyor. Sinematografik açıdan göz doyurucu çekimler ve sahneler, özellikle havadan yapılan çekimler oldukça başarılı ve dikkat çekici… Ağır çekim yapılan sahneler de bir hayli etkileyici gözüküyor. Oyuncuların performanslarına gelecek olursak genel anlamda herkes karakterini en iyi şekilde yansıtıyor. Fakat özellikle Feyyaz Yiğit ve Doğu Demirkol’un canlandırdığı karakterler güldürmeyi başarıyor.
Ölümlü Dünya, temelinde güzel bir hikâyeye, başarılı oyunculuk performanslarına ve tatmin edici bir sinematografiye sahip olsa da güldürü unsurunu başarı ile kullanamayan ve senaryo yönünden pek çok zayıflığa sahip olan yerli sinemada türünün ilk örneklerinden birisi olarak yerini alıyor. Seyirciyi izlerken sıkmıyor olsa da beklentiyi yükseltmeden izlemekte fayda var.
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.