Cannes 2010: Uncle Boonmee

YÖN.: Apichatpong Weerasethakul. Genç taylandlı ustanın önemli bir auteur olma yolunda hızla ilerlerken önündeki tek sorunu okunması zor ismi… Syndromes and a Century ve Tropical Malady gibi birçoklarına göre “başyapıt” sayılan iki önemli filmin altında imzası bulunan 40 yaşındaki yönetmenin Cannes gibi büyük bir festivalde onurlandırılması zaten an meselesiydi. Bu arada Apichatpong Weerasethakul’u telaffuz edemeyen çalışma arkadaşları kendisine “Joe” diye hitap ediyor.

OYUNCULAR: Natthakarn Aphaiwonk, Sakda Kaewbuadee, Geerasak Kulhong,
Jenjira Pongpas, Thanapat Saisaymar.
Genel olarak kendi ülkesinden oyuncularla çalışmayı tercih eden Apichatpong Weerasethakul’un kapısının önünde Uncle Boonmee öncesinde de birçok uluslararası önemli oyuncu sıraya girmiş durumdaydı. Weerasethakul’un tercihi yine taylandlı oyuncular oldu.

KONU: Sizlere filmin konusunu mart ayında duyurmuştuk, bir kez daha tekrar edelim: “Boonmee amca önemli bir yoga ustasıdır. Vücudunun tüm gizemlerini bildiği için 48 saat içinde öleceğinin da farkındadır. Hastalığının kötü karmasından kaynaklandığını düşünmektedir. Eski yaşamlarından birinde çok fazla komunist öldürmüştür. Yıllar önce ölen eşinin hayaleti ve 15 yıldır ağaçlarda yaşayan oğlunun da yardımıyla geçmişinde ve geçmiş yaşamlarında bir yolculuğa çıkar.”

TEPKİLER: Filmin gösterimi biter bitmez Altın Palmiye’yi alacağı belli gibiydi. Eleştirmenler filmin etkisiyle yazı ve yorumlarında Weerasethakul’u “zamanımızın en iyi yönetmeni” olarak sıfatlandırdılar.

House Next Door’dan Matt Noeller filmi “Cannes’ın en iyi filmi olmakla kalmıyor. Geride kalan her filmi kötü, tembel işi ve görünmez kılıyor” sözleriyle niteledi.
Telegraph yazarı Sukdev Sandu ise “Film, film değil, akan bir dünya” olarak anlattı filmi.
Aralarında önemli yönetmenlerin de bulunduğu birçok kişi filmi “Sinemanın sınırlarını genişleten bir başyapıt” olarak tanımladığı Uncle Boonmee, sonuç olarak bu yıl biraz fazla amerikan ağırlıklı bulunan jürinin de oylarını alarak Altın Palmiye’ye ulaştı.

AÇIKLAMALAR: Apichatpong Weerasethakul, film hakkında birçok açıklama yaptı ama en önemli sözleri sanırız “Tayland’ın ruhlarına ve hayaletlerine teşekkür ediyorum. Onlar olmasa şu anda burada olmazdım” idi.