Karantina günlerinde farklı yönetmenleri ve filmleri önermeyi sürdürdüğümüz serimizde bugün sırayı Sarmaşık ve Disappearance alıyor.
Yerli Film Önerisi: Sarmaşık
2015 yapımı, dram, gerilim ve fantastik öğeler taşıyan, Yönetmen Tolga Karaçelik’in, Gişe Memuru filminin ardından, ikinci uzun metrajlı filmi Sarmaşık’ın başrollerinde; Nadir Sarıbacak, Özgür Emre Yıldırım, Kadir Çermik, Hakan Karsak ve Osman Alkaş yer alıyor.
Dünya prömiyerini Sundance Film Festivali’nde yapan Sarmaşık filminin konusu; Gemi tahliye limanı olan Angola’ya gidecektir. Ancak, sefer devam ederken geminin armatörü iflas eder ve geminin kaptanı kendisine ulaşamaz. Uzun süredir maaşını alamayan mürettebat gemiden ayrılırken, gemiyi olası tehlikelere karşı koruyabilmesi için altı kişinin gemide kalmasına karar verilir. Kaptan Beybaba, makineden Kürt, gemicilerden Alper, Cenk ve Nadir, usta gemici sıfatıyla da İsmail gemide kalır. Karaya çıkmaları için neredeyse hiçbir sebebi olmayan bu altı kişi için yatarak para kazanmak başlarda keyifli gelse de olaylar hiç öyle gelişmez.
Gemi içerisindeki iktidarını devam ettirmek isteyen Beybaba, hiyerarşiyi çiğnemeden filmin diğer aktörlerine gözdağı verir. Problemli bir kişiliğe sahip olan Cenk, bütün sorunların gün yüzüne çıkmasında önemli bir paya sahip. Denizde uzun süre birbirleri ile beraber yaşamak zorunda kalan bu altı kişi, zamanla gemide ki hiyerarşiyi çiğneyip, birbirlerini öldürme noktasına gelirler.
“İşlevini kaybetmiş bir otorite, hiyerarşiyi yani statükoyu devam ettirmek için neleri göze alır?”
Gerilim ve fantastik öğeler barındıran bu filmin, temelde politik bir film olduğunu düşünüyorum. Metaforlarla donatılmış Sarmaşık, esasen bizlere küçük bir Türkiye portresi çiziyor.
Filmin oyunculukları ise harika. Vasat bir oyunculuk bile yok. Özellikle Nadir Sarıbacak bizlere bir resital sunuyor.
Altın Portakal Ulusal Film Yarışması’nda; En İyi Yönetmen, En İyi Film, En İyi Senaryo ve En İyi Erkek Oyuncu ödüllerini alarak başarısını perçinledi.
Yabancı Film Önerisi: Disappearance
Türkçe’ye Kaybolma diye çevrilen 2017 yapımı İranlı yönetmen Ali Asgari’nin dram türündeki filminin oyuncu kadrosunda; Sadaf Asgari ve Amirreza Ranjbaran yer alıyor.
İki sevgili, başlarına gelen bir problemi çözmek adına mücadeleye girişirler. Yardım alabilmek için bir hastaneden diğerine gitseler de problemlerini çözebilecek desteği bulamazlar. Yaşadıkları sorunu çözebilmek için önlerinde birkaç saatleri vardır. Bir yandan ilişkilerini sınayan bu çift, bir yandan da karşılaştıkları problemin sonuçlarından korkarlar.
Film, sinematografi olarak vasat bir film. Lakin bu film, sinemayı amaç olarak değil araç olarak kullanıyor. Derdini anlatabilecek farklı bir mecra olarak görüyor.
Orta Doğu’da, İran’da ‘kadın olmak’ temalı bu film, seyircilere birçok şey anlatıyor. Tek başına tedavi ‘özgürlüğü’ bile olamayan kadınların hikayesini bizlere sunan Ali Asgari’nin bu filmi, repliklerle hiçbir eleştiri sunmamasına, rahatsız edici hiçbir sahne bulunmamasına rağmen İran’da yasaklanıyor.
Film, 85 dakika boyunca aynı tempoda gidiyor. Çok fazla diyaloğu olmayan, sessiz ve sakin bir arayış filmi, adının aksine.
Filmi seyrederken; özgürlüğün, kadınların temel haklardan mahrum kalmasının, totaliter rejimlerin olumsuzluklarını daha net bir biçimde görebiliyorsunuz. Bu filmi, Türkiye’de ki bütün kadınların izlemesini isterdim.
Bir cevap yazın
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.